گفته بودی که چرا محو تماشای منی / آنقدر مات که یک دم مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود / ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی

(فریدون مشیری)

کاش زندگی هم در یک نگاه خلاصه میشد و رویاهایمان به قدر پلک زدنی به حقیقت می پیوست

به نام پروردگاری که بی کران می بخشد 

و ما چه حسابگرانه تسبیح میگوییم,

چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

باران میبارد چشم های خیس و نمناکم را به رحمت الهی دوخته بودم مگر ذره ای از این باران نصیب بنده ای گردد که تسبیح گویان به استقبال باران آمده است ولی گویا خدا مرا نمیبیند یا صدای سبوح قدوس رب الملائکه و روح مرا نمی شنود, خدایاااااااااااااااااااااااااااااااااااااا آیا صدایم را میشنوی؟

کاش می شد به او بفهمانیم که چترش هنوز باز است

باران میبارد اما دل ها بارانی نبود

دل را به یاد باران در آغوش گرفتم و با تمام احساس بوسیدمش اما او چترش را باز کرد تمام بوسه های محبتم را نثار چتری کرد ,آه که چقدر در آن لحظه خود را غریب و بی کس دیدم که جواب محبت را نه با محبت بلکه با انزجار دادند

مگر گناه من چه بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خداوند روی قطره قطره آیه های بارانی زلالیت احکام را حک کرد و آن را با تمام شفافیت و لطافت هدیه به وجود پاک و مقدس انسان خاکی کرد

تقدیم به تمام انسانهای پاک ایمان